Denken aan de beoordeling door recensenten was de beste manier om mezelf te verlammen tijdens het schrijven van mijn eerste boek. Diverse andere struikelblokken had ik al weten te elimineren. De kwestie of de vormgeving wel naar mijn zin zou worden, maakte ik onschadelijk door zelf een vormgever te kiezen en letterlijk naast haar te gaan zitten terwijl ze aan het werk was. De vraag of ik een geïnteresseerde uitgeverij zou kunnen vinden werd irrelevant door mijn besluit om het boek zelf uit te geven. Correct taalgebruik dwong ik af door de meest precieze eindredacteur te kiezen die ik ken, nadat mijn schrijfcoach en ik er al met een stofkam doorheen waren gegaan.
Volkomen irrelevant
Er bleef dus nog maar één spookbeeld over: dat de eerste ‘echte’ lezers van mijn boek het allemaal volkomen irrelevant zouden vinden. Het hielp niet echt dat ik als neerlandica graag lees en ook graag recensies lees zoals in Trouw. Omdat mijn boek niet echt in een specifieke categorie past, waren bijna alle beschrijvingen van toepassing. Ik betrok het allemaal op mijn boek en voor het gemak ook maar even op mezelf. Te frivool en te ernstig. Te beknopt en te uitgebreid. Te particulier en te pretentieus. Verhaallijn te dwingend en onduidelijk.
Lovende kritieken
Om mijn oordeelsdemonen te bezweren ben ik erover gaan schrijven op de mij (ook) gebruikelijke manier, namelijk door middel van ‘altered text’. En ik moet zeggen, ik was zeer content met de lovende kritieken die op die manier ontstonden. En dat al ruimschoots voordat mijn boek bij de drukker lag!
Evenzogoed was de boekpresentatie spannend. Maar de zaal zat vol met fans die mijn werk mooi vonden en goed. Mijn eerste echte recensie door een lezer ‘van buiten’ kwam van een dame uit de andere kant van het land, die me een kaart stuurde met haar reactie. Zij schrijft: ‘Een feest van herkenning, dat komt door je openheid, die me af en toe echt ontroerde’. En: ‘Het is subliem! De verteltrant, de tips over materialen, de suggestie dat het goed is zoals het is. Kortom: dit is het beste en meest prettige boek op dit terrein dat ik heb gelezen.’
Dank je wel Matty. Ik lees je kaart nog regelmatig terug. Ik hoop dat het goed met je gaat.
Op zoek naar meer inspiratie? In het boek Uitgelezen beschrijft Loes Vork stap voor stap hoe je een uitgelezen boek verandert in je eigen creatieve speeltuin, ook als je niet creatief bent.
