fbpx

In wat voor boek kun je goed boekselen?

In welk boek kun je goed boekselen

In wat voor boek kun je goed boekselen?

‘In ieder boek’ is het kortste antwoord.

Of: ‘Dat weet ik niet. Neem een boek en probeer het zelf uit!

Het derde, en langere antwoord lees je in de rest van deze blog 😉

Het is een van de meest gestelde vragen, en tegelijkertijd de vraag waar ik het minst goed antwoord op kan geven. Er zijn namelijk zo veel verschillende soorten boeken, en overal kun je wel in boekselen. De mogelijkheden verschillen alleen van boek tot boek. En of die mogelijkheden bij je passen, verschilt dan weer van mens tot mens.

Rijke woordenschat

Als je mooie woorden wil vinden om nieuwe teksten mee te maken, dan helpt het als je boek een aangename inhoud heeft. Je kunt je voorstellen dat je wat minder ‘moois’ vindt in een boek over oorlog of in een thriller, of in een studieboek. Een boek waarin een rijke woordenschat wordt toegepast is fijn. Een ouderwets boek of een boek dat uit een andere taal (en cultuur) is vertaald bevat soms originele, ongebruikelijke woorden die extra mogelijkheden bieden.

Je favoriete boek

Sommige mensen boekselen met veel plezier in hun lievelingsboek, waarvan ze dan wellicht een extra exemplaar hebben gekocht voor het boekselen. Anderen hebben moeite om in een favoriet boek nieuwe dingen te vinden, omdat ze de oorspronkelijke betekenis niet goed los kunnen laten. Maar je kunt natuurlijk ook een soort samenvatting van het boek maken door te boekselen. En soms begin je in een oninteressant boek en ontdek je tijdens het boekselen dat het toch heel boeiend is.

met volle hart boekselen

Een boek dat fijn voelt

Ik ben inmiddels zo ervaren dat ik in iedere tekst wel iets kan vinden, dus voor mijzelf is het niet zo erg belangrijk wat voor boek het is. Bovendien heb ik meerdere boekselboeken waardoor kan ik kiezen welk boek het beste past bij mijn behoefte van dat moment. Maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat het fijn is om in een boek te werken dat plezierig aanvoelt. Bijvoorbeeld met een linnen kaft of een mooie titel, en een plezierige inhoud.

Tekst die niet belangrijk is

Je kunt natuurlijk ook boekselen zonder iets met de tekst te doen. Grappig voorbeeld: ik liet aan een cursist het Boekenweekgeschenk zien waarin ik met veel plezier werk. De cursist probeerde het ook, maar ze vond het helemaal niks. Ze kon niet zo veel met de tekst. Ik had daar geen last van… want ik gebruik dat boek alleen voor variaties op de opdracht ‘Boekselen met o-tjes’. Dat is een opdracht die je in mijn boek ‘Uitgelezen’ vindt en die ik ook in al mijn lezingen en basisworkshops gebruik. Die opdracht is namelijk heel veelzijdig en ik vind het leuk om de mogelijkheden in één boekje te verzamelen. Daardoor heb ik dus geen last van een eventueel onaantrekkelijke tekst!

Je behoefte aan ruimte

Ook lettertype, lettergrootte en regelafstand hebben invloed op het boekselen. Als je net als ik graag witte paadjes tussen de woorden en zinnen door tekent, is het fijn als de tekst niet priegelig klein is. Een grootletterboek of een kinderboek is dan beter te doen.

Papier dat doordrukt

En dan over het papier. Er zijn enorm veel soorten boeken, soorten papier en manieren van inbinden. Soms is het papier vergeeld, soms zelfs kruimelig van ouderdom. Soms dik, soms heel dun. Soms drukken pennen en stiften erg door en soms helemaal niet. De dikte van het papier is overigens geen goede voorspeller voor doordrukken of niet. Ik werk nu in een heel oud boekje met dun, glad papier dat tot mijn verrassing helemaal niet doordrukt. En ik heb een ouderwets boek liggen met zeer dik papier waar de inkt recht doorheen lijkt te vallen. Bovendien: is het erg dat je papier doordrukt? Nee, dat hoeft niet zo te zijn. Je kunt je bijvoorbeeld beperken tot de materialen die niet doordrukken, zoals kleurpotlood. Of je kunt de pagina’s voorstrijken met gesso of witte acrylverf. Of je werkt alleen op de rechterpagina’s. Of je omarmt het doordrukeffect en verwerkt dat weer.

doordruk boekselen

Formaat en marges

Zelf vind ik het leuk om in verschillende boeken te werken. Niet alleen vanwege de verschillende inhoud en sfeer, maar ook vanwege de verschillende formaten. Staand, liggend en vierkant. Dun en dik. Boordevol tekst of juist met veel witruimtes en grote marges. Met en zonder afbeeldingen. Fijn voor stiften of juist fijn voor potloden. In ieder boek heb ik voorin een pagina waarop ik test wat het effect is van mijn materiaal. En achterin een pagina om mijn kwasten uit te strijken en lijmresten af te vegen. Daar gebeuren ook vaak boeiende dingen!

In welk boek werk jij?

Boekselen in barre tijden

Soms maak ik boeksels die veel aandacht en tijd vragen, soms maak ik boeksels die heel snel klaar zijn. Het mooie is dat je in beide gevallen evengoed woorden en zinnen kunt vinden die op dat moment precies voor je passen. Hoeveel werk je maakt van de pagina eromheen maakt niet uit!

Hierdoor is boekselen ook een heel fijne techniek in tijden dat je weinig energie of inspiratie hebt. Het enige wat je hoeft te doen is je boek openslaan en 1 woord of desnoods 2 woorden zoeken waar je wat mee hebt. Zet er een lijntje omheen. Klaar. Krijg je per ongeluk toch ideeën om verder te gaan dan is dat prima. En anders kan de pagina gewoon zo blijven. Wie weet heb je later nog eens fut om ermee verder te gaan.

boeksel weer waardeloos

Weer waardeloos

Ik weet nog precies wanneer ik dit boeksel maakte. Ik had me een poosje prima gevoeld, en toen opeens gebeurde er iets waardoor mijn energie en zelfvertrouwen weer helemaal beneden peil raakten. ‘Weer waardeloos.’ Alleen die twee woorden vertellen al het verhaal van die dag. Ik had nog een rolletje lelijk gedecoreerd plastic tape liggen, dus dat paste er mooi bij.

Tijdens het afplakken van de tekst rondom ‘weer waardeloos’ ontdekte ik per ongeluk toch nog wat aanvullende woorden, en zo ontstond dit uitgebreidere boeksel. Ik was blij met de laatste zin, die toch een beetje hoop bevat. ‘Je kunt je bijna niet voorstellen dat er liefde of respect genegenheid is.’ Ja, hoopvol, want ‘bijna niet’ is ‘een beetje wel’!

Boekselen is naar jezelf kijken

Ik laat in mijn boeksels en journalpagina’s stukjes van mezelf zien. In mijn workshops laten de deelnemers ook stukjes van zichzelf zien, voor zover ze dat willen. Ik houd daarvan. Er ontstaat een gevoel van verbinding. Boekselen gaat verder dan alleen maar iets leuks maken. Je kijkt naar jezelf, je praat als het ware met jezelf via het boek. In mijn boek ‘Uitgelezen’ heb ik daarom ook wat persoonlijke verhalen opgenomen die dit effect illustreren.

Is het spannend om open te zijn?

In het boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ gaat de openheid nog een stapje verder, omdat ik daarin samen met mijn psycholoog het proces beschrijf van bijna drie jaar psychotherapie. De vraag die nu het meest aan mij wordt gesteld is of ik het spannend vind om met zo’n persoonlijk verhaal naar buiten te treden. Als je daarover meer wil lezen, bezoek dan de site van het boek.

Bomen en boeken

bomen geknipt door loes vork

boeksel van een boom, Vork stamboomBomen en boeken hebben natuurlijk veel met elkaar te maken, aangezien hout vaak de grondstof is voor papier. Bomen zijn ook een fijne metafoor voor het leven en ze duiken dan ook regelmatig op in mijn boeksels. Boeksel jij ook wel eens bomen?

Vork stamboom

In ‘Verhalen uit Kabouterland’, het boek waarin ik ooit begon met boekselen, ontstond een vorkvormige stamboom op de pagina waar het woordje ‘vork’ nogal vaak viel. Ik denk dat de tekst instructies bevat over het dekken van de tafel. Toevallig ontstond dit boeksel op 11 maart, onze trouwdag en dus ook de dag waarop ik ooit begon deze achternaam te gebruiken.

Het lukte me om een vorkvormige stam te tekenen waar alle vermeldingen van ‘vork’ precies in pasten. Stam en bladerdek kleurde ik in met ecoline. De rest van de pagina kreeg een laagje gesso om de tekst weg te werken, behalve het woordje ‘wij’.

Een stukje verderop in het boek staat nog een boom.

 

 

boom boeksel op goudverfCeci n’est pas un arbre

Toen ik eerder een schilderijlijstje goud verfde, smeerde ik de goudverf die overbleef uit op deze pagina. Dat doe ik wel vaker met restjes verf. Later zie ik dan wel weer wat ik met die verfvegen kan doen.

In dit geval zag ik 4 keer het woordje ‘boom’. Waar die woorden een beetje verstopt onder de goudverf zaten, trok ik ze over met een dunne zwarte fineliner. Uit een andere boekpagina knipte ik een boom en die lijmde ik op het goud.

Ik moest denken aan het schilderij ‘Ceci n’est pas une pipe’ van Magritte. Officieel heet het trouwens ‘La Trahison des Images’ wat betekent: het verraad van de voorstelling. Want het schilderij ís geen pijp, maar een afbeelding van een pijp.

En ja, wat is dan een afbeelding van een boom die je hebt gemaakt van papier? Het is geen boom en tegelijkertijd wel. Of liever gezegd: het was een boom. Vandaar mijn bijschrift.

Ceci n’est pas un arbre (c’était un arbre…)

 

 

De boom van ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’

De boom op de kaft van ons boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ is ook van mijn hand. Op de kaft zelf is hij niet geboekseld, maar mijn eigen favoriete versie van deze linosnede is de afdruk ervan op een boekpagina over psychologie, met dank aan een oude encyclopedie.

Als je hier meer over wil lezen, ga dan naar de site van het boek.

Denk je dat je mij kunt helpen? Loes Vork en Adriaan van 't Spijker

 

Je kunt het boek rechtstreeks bij de auteur bestellen: https://boekselen.nl/product/denkjedatjemijkunthelpen-bestelbijdeauteur

Vermijden / uitstellen, of… zelfzorg!

Best veel lopende projecten, op het moment. Behalve mijn communicatiewerk en het ‘gewone leven’ (Nee zeg, alweer boodschappen te doen, eten te koken…) en natuurlijk het werk aan het boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ dat in september verschijnt, werk ik aan verschillende creatieve projecten. Onder meer:

  • Boekselen in Verspreide Opstellen, Jan Ligthart
  • Journalen in Kunst in beeld, de negentiende eeuw, Elsevier, onder meer geïnspireerd door Messy May (Caylee Grey)
  • Vogelen in Bird, voorheen Birk, Jaap Robben, onder meer aan de hand van de opdrachtenpost van Sanne Bloem
  • Stempels en linosnedes maken
  • Opzet voor een boek met therapie-ondersteunende creativiteit

Als je je afvraagt: waar is ze toch allemaal in en mee bezig… dat vraag ik mezelf ook wel eens af!

Meestal gebeurt er van alles tegelijk bij mij. Ik zie er kennelijk nogal rustig uit, maar van binnen is het zelden rustig.

Extra extra druk wordt het in tijden dat ik eigenlijk ergens anders mee zit. Dat zou je vermijden of uitstellen kunnen noemen, maar waarschijnlijk is het net zo goed zelfzorg. Want door het journalen kom ik er uiteindelijk wel achter wat er speelt en wat ik te doen heb.

Al die creativiteit is graven, onderzoeken, verwerken, nadenken, koesteren, liefhebben, loslaten. En meer.

Voorbeeldje

Voor mijn verjaardag kreeg ik een plant die in mooi papier was verpakt. Aan de ene kant groen, aan de andere kant bruin. Van dat papier heb ik een mini uitklapboekje gemaakt dat precies past in het altered boekje ‘Bird’. Op die manier kan ik terug denken aan dat cadeautje van mijn lief.

Dat boekje moet natuurlijk gevuld worden. Dat is een proces wat soms wekend duurt. Op 1 dag kan ik meerdere dingen maken, daarna kan het weer een poosje stil liggen. Het project ligt in ieder geval wel in mijn buurt, op mijn bureau. Mijn bureau ligt heel vol en niezen is niet handig, omdat er ook veel uitgeknipte woorden bij zijn.

Droomvogel

Een van die woorden komt op de voorkant van het uitklapboekje: Droomvogel. Fijne klank en uitnodigend om zelf ook te dromen, om je gedachten te laten vliegen.

In het tijdschrift van de Vogelbescherming heb ik gezocht naar soorten vogels. Van die geknipte woorden maak ik een collage.

Halve vogel

Ook stel ik de vraag: hoeveel soorten zijn er? Daarachter een stuk van een vleugel, wat me op het idee brengt om er ‘halve vogel’ bij te zetten. Dat is ook een vogelsoort. In ieder geval een soort vogel. Absoluut een vogel, ook al is het maar half. Half is dus ook goed, kennelijk.

Ernaast een collagevogel. Het is een combinatie van twee afbeeldingen, die zo goed op elkaar passen dat je niet eens ziet dat het een collage is. Het doel van die collage was om losjes te werken, maar sommige rommelige technieken worden bij mij alsnog netjes. Ook weer een zelfreflectiemomentje 😉

Stapvogel

Dan een vogel die een stap zet. Ik heb zelf ook een stap te zetten. Sommige stappen neem ik moeiteloos, maar deze vind ik lastig. Waarom? Ik moet denken aan de eerste landing op de maan: ‘Een kleine stap voor een mens, een grote stap voor de mensheid’. A small step… Maar wat in principe een klein stapje is, is voor een vogel misschien toch best wel lastig, aangezien die beter kan vliegen. Toch neemt deze vogel duidelijk een flinke stap. Ik kan moed verzamelen om hetzelfde te doen.

Dansvogels

Kijk nou, daar ligt een foto van twee stappende vogels. Ziet er heel gemakkelijk uit, alsof ze dansen. A two-step. Samen stappen, samenwerken… de kwestie die me nu zo in beslag neemt, is ook een samenwerking. Het is een samenwerking die op één vlak helemaal gemakkelijk verloopt. maar die me op een ander vlak hindert. Ik weet niet hoe ik het aan moet pakken.

Wachtvogels

De volgende vogel-afbeelding die ik vind, is van drie uilen op een tak. Onbeweeglijk en stil. Op de radio het liedje ‘The man who can’t be moved’ van The Script. Vind ik altijd zo fijn om mee te zingen. I’m not moving, I’m not moving… Heerlijk, die onverzettelijkheid. Bij jezelf blijven. Hakken in het zand. Dat wil ik ook. Dus de 3 uilen worden Three who can’t be moved. Is dat correct Engels? Ik hoop het maar. We blijven met z’n drietjes zitten in onze boom, three klinkt hetzelfde als tree.

Wat wil ik bereiken door niet te bewegen? Moet er iets of iemand bij mij terug komen? Haha ja, dat zou ik wel willen, maar dat gaat niet gebeuren. Het liedje (en de videoclip) speelt natuurlijk ook met overdrijving. Je weet best dat je verder moet, maar je wil niet. Dus waarom niet letterlijk op de straathoek blijven zitten, iedereen moet met een boog om je heen lopen, want wie weet komt de ander terug!

Fuzzy-cut

In mijn andere altered book maak ik werk naar aanleiding van Messy May. Daar wordt gesproken van fuzzy-cut, ik denk dat ze bedoelen dat je snel en slordig mag knippen of snijden. Net als bij de vogelcollage wordt het bij mij desondanks netjes en precies. Het woord fuzzy doet me trouwens denken aan een nummer van Grant Lee Buffalo, met net zulke lekkere hoge uithalen als ‘The man who can’t be moved’.

(Kun je me nog volgen?)

In dat nummer ‘Fuzzy’ zit het fragment Faith to replace the fear. Die komt in mijn journal terecht, met een fel oranje vogel, die te groot is voor Bird maar die hier goed past, ook qua kleur. Heb ik op die pagina toch iets dat een beetje fuzzy is.

En… zie je wat er is gebeurd? Ik heb mezelf een antwoord gegeven! Faith to replace the fear. Ik mag vertrouwen hebben, in plaats van angstig zijn. Ik mag mijn mening geven, ik mag mezelf uitspreken, en dat mag zelfs op een (voor mij) rommelige manier, en ik mag erop vertrouwen dat het goed komt.

Jezelf onderzoeken, ondersteunen en ontwikkelen

Gelijktijdig werk ik in Verspreide Opstellen van Jan Ligthart. waarin dit boeksel ontstaat op pagina 25. Het vat perfect samen wat boekselen (en journalen) voor mij is: niet alleen iets moois maken, maar ook jezelf onderzoeken, ondersteunen en ontwikkelen.

Ik ben benieuwd of dat bij jou ook zo werkt!

 

Nieuwsgierigheid gewekt
De waarheid
Het verborgene
Onderzoeken
Ontsluieren
Wegschuiven van gordijntjes

 

Wat ik van knotwilgen vind…

alt test

Als je in therapie bent, helpt het om een dagboek bij te houden. Door te schrijven orden je je gedachten. Je staat ook extra stil bij de gebeurtenissen en de kwesties die besproken zijn en je gevoelens daarbij, wat helpt bij het verwerken. En soms kun je tijdens het schrijven opeens toch wat dingen plaatsen die je tijdens het gesprek met je therapeut nog niet begreep.

Ik heb zelf veel geschreven in de periode dat ik in psychotherapie was. Ik combineerde dagboekschrijven met art journalen en boekselen. Het laatste therapeutische gesprek vond jaren geleden plaats, maar de therapie is nooit afgelopen. Vaak genoeg gebeuren er dingen die me terug doen denken aan die tijd en aan wat we bespraken. Vertrouwde valkuilen willen nog steeds opduiken en sommige kwartjes vallen alsnog.

Op dit moment werk ik aan een boek over psychotherapie, samen met ‘mijn’ psycholoog, en ben ik als het ware voor hetzelfde geld opnieuw in therapie. Voor de derde keer dus. En nog steeds ontdek ik nieuwe verbanden.

Heftige reactie

Zo vroeg mijn therapeut Adriaan een keer wat ik van knotwilgen vond. Die vraag kwam tamelijk onverwacht, want het woord ‘knotwilg’ was niet gevallen in onze gesprekken. Adriaan bedoelde de vraag, denk ik, als inleiding op een vergelijking die hij wilde maken. Maar die vraag over knotwilgen veroorzaakte destijds een sterke reactie. Van binnen dan; want ik denk niet dat ik er iets van heb laten merken tijdens therapie. Ik werd een soort van boos op Adriaan, omdat hij me door die vraag dwong om aan knotwilgen te denken. En daar had ik kennelijk geen zin in.

Maar waarom?

Ik heb me toen niet afgevraagd of daar misschien een reden voor was, voor die heftige reactie van mij. Ook niet toen ik die therapiesessie uiteindelijk verwerkte tot een hoofdstuk voor ons boek. Ik signaleerde alleen zelfkritiek op mijn ‘overdreven’ reactie.

Gisteren las ik het verslag opnieuw door, omdat het manuscript naar de redacteur verzonden moest worden. En toen dacht ik opeens: wat gek dat ik zo heftig reageerde op die knotwilgen. Ik bedoel, Adriaan zal heus wel vaker stenen hebben opgetild waar niks onder bleek te liggen, en daar maakte ik me dan totaal niet druk om. Maar om knotwilgen dus wel.

Vandaag (5 februari 2022) maakten Martin en ik een fietstocht. Martin stelde voor om door de Ruige Weide te fietsen, en ik stemde daarmee in. Maar zodra we er waren, dacht ik: ‘Daar heb je die kutknotwilgen weer’. Die gedachte verraste me. Maar ik kon hem wel meteen plaatsen. Letterlijk. Want op deze weg verongelukte een jongen die ik kende, die net als ik iedere dag van Oudewater naar Gouda fietste om naar school te gaan. Een bijzondere, vrolijke jongen. Ik kende hem van scouting. Hij raakte bekneld tussen een tractor en een knotwilg…

Ja, en dan deze tekst in mijn boekselboek.

Het kind sterft
Het leven staat stil

Boeksel op pagina VIII (inleiding) van Verspreide Opstellen van Jan Ligthart, 1916.

PS: Je kunt het boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ rechtstreeks bestellen bij de auteur.

Als je er meer over wil weten, ga dan naar de site van het boek.

Flow van Boekselen leidt naar Flow Magazine

Over Flow en Doordraafgevaar

Oudjaarsdag, de dag om terug te kijken op het afgelopen jaar. Mijn laatste boeksel activiteit was (en is) het organiseren van de online challenge #12dagencreatief. Het is een erg uitgebreide challenge geworden.

Is het te veel inspiratie?

En: kan inspiratie te veel zijn?

Ja, dat kan. Ik zit altijd vol met ideeën en daar kan ik echt last van hebben. Niet van de ideeën zelf trouwens, maar van het gevoel dat ik ze ook allemaal moet uitvoeren. En ik heb last van de spullen die ik bewaar rond die ideeën, en die ik niet weg wil doen omdat ik ze nodig zal hebben op het moment dat ik eraan toe kom.

In de tijd dat ik in psychotherapie was, was deze kwestie een van de gespreksonderwerpen. Ik weet nog dat ik in mezelf moest lachen toen de therapeut voorstelde dat ik de ideeën in een boekje zou noteren, zodat ik de spullen veilig weg kon doen. Hij moest eens weten hoe veel ideeënboekjes ik al heb liggen… Ook daar is overvloed!

Ik moet ook vaak denken aan wat Jenny de Bode ooit tegen me zei: ‘Jij kunt je ideeën gerust weggeven, want je krijgt altijd weer nieuwe’. Dat vind ik een hele mooie gedachte. Ik denk er niet alleen aan als ik creativiteit deel, maar ook als ik kennis deel voor mijn werk. Ik hoor vaak van andere ondernemers dat ze voorzichtig zijn met kennis delen omdat klanten dan misschien geen training of advies meer van je willen kopen. Maar ik ervaar precies het omgekeerde: de leuke klanten komen erdoor naar me toe. Plus: het is maar goed dat niet iederéén naar mij komt, want daar heb ik geen tijd voor! Door marketing kennis te delen via bijvoorbeeld mijn werkochtenden, kan ik meer mensen helpen en dat vind ik fijn. Ik word zelf niet ‘armer’ van het weggeven van kennis, integendeel. Ik mag ook veel ontvangen.

De challenge #12dagencreatief ontstond in een flow

Terug naar de challenge #12dagencreatief. De omvang en samenstelling van de challenge ontstond toevallig, lastminute en organisch. Ik heb ervoor gekozen om dat te laten gebeuren, in het vertrouwen dat het goed zal zijn. Waar ik anders altijd alles wil controleren en beredeneren, heb ik dat nu los gelaten. Ik heb dus niet de bijdragen van de andere deelnemers gescreend of bewerkt.

De challenge bevat zeer veel en nogal uiteenlopende inspiratie. Sommige deelnemers vinden dat heerlijk, anderen vinden het te veel. Die laatste groep meldt zich weer af, of bewaart de inspiratie voor later. Het is tenslotte 1 aflevering per maand dus je kunt er letterlijk een heel jaar mee vooruit.

Als je mijn eigen werk in deze periode bekijkt (de journal pagina’s die ik op Instagram via @loesvork deel en op Facebook via mijn persoonlijke profiel), zie je dat ik lang niet alles gebruik. Ik vat eerst alle input samen in een lijstje kernwoorden, en schrijf vrijelijk associërend een pagina voor mezelf. Daarna maak ik een collage met wat ik extra wil koesteren of waarover ik extra wil nadenken. Dat is het deel dat ik laat zien.

Voel wat je zelf nodig hebt, en blijf daarbij!

Je kunt eruit halen wat je zelf wilt en nodig hebt. Het lichtplan bijvoorbeeld is misschien een vreemde eend in de bijt, maar voor mij herinnert die bijdrage me dagelijks eraan dat mijn woning mijn veilige plek is die aandacht behoeft. En dat is hier ook heel nuttig, qua schoonmaken en opruimen en zo.

En het herinnert me eraan dat ik een lichtje voor mezelf aan mag steken. Dat ik voor mezelf mag zorgen en blij mag zijn met de dingen die ik doe en met wie ik ben.

Wat de Flow bracht

Deze challenge ontstond in een flow, en dat was goed te merken. Andere inspiratoren sloten zich aan bij die flow en leverden binnen een week hun bijdrage. Het tijdschrift Flow Magazine kreeg er lucht van en publiceerde erover op haar site. Zoals #12dagencreatief nu gelopen is, heeft het geleid tot bijna 800 deelnemers in plaats van 70. En dat past heel goed bij mijn wens om een groter bereik te krijgen met boekselen.

Heel veel mensen hebben nu voor het eerst kennis gemaakt met boekselen en dat vind ik heel bijzonder. Dat is wat het mij brengt, deze overvloed. Het bezorgt me ook ongemak, gewend als ik ben aan bescheiden zijn.

Leven met overvloed

Verder vind ik het wel mooi symbolisch voor de wereld waarin we nu leven. Zo veel, een overvloed. Je gaat kapot als je dat allemaal wil hebben. Het is niet voor niets dat ik geen televisie kijk, geen krant lees en de meldingen op mijn smartphone uit heb staan. En dat ik in mijn papieren agenda afspraakloze dagen en weken inplan. Dat is mijn manier om de zowel externe als interne overvloed aan te kunnen.

Wat wens ik voor het nieuwe jaar?

Ik wens je liefde, rust en ruimte voor jezelf.

En héél veel creativiteit natuurlijk!

Hartelijke groet,
Loes Vork

 

Ik werk aan een boek over psychotherapie

Hoe is het met mijn volgende boek?!

Het is alweer 9 maanden geleden dat ik een blog schreef over het tweede boek waar ik aan werk: een boek over hoe het is om in psychotherapie te zijn. Hoog tijd voor een update! Wat is er allemaal geboren?

Persoonlijke ontwikkeling

Allereerst: wat doet een blog over psychotherapie op een creatieve site zoals deze? Nou, als je mij een beetje kent zal de combinatie je niet verrassen. Boekselen is namelijk niet alleen een leuke hobby waarmee je je tijd plezierig kunt doorbrengen, het is óók een manier om je te verbinden met jezelf. Om erachter te komen wat er speelt, om dingen te verwerken, om dingen te verdiepen. Het is een tool voor persoonlijke ontwikkeling.

In 2015 ‘liep ik vast’, zoals ze dat noemen, en kwam ik terecht in de praktijk van psycholoog Adriaan van ’t Spijker. Dat was het begin van een pittige reis die bijna drie jaar duurde. Tijdens die reis verwerkte ik de gesprekken en emoties door in mijn dagboek te schrijven, maar ook door in mijn art journal te werken en door te boekselen.

Hoe het is om in therapie te zijn

In 2019 (een jaar na afronding van de therapie) schreef ik mijn boek ‘Uitgelezen’, waarin de techniek van het boekselen stap voor stap wordt uitgelegd. Daarin kon je ook al wat persoonlijke verhalen lezen. Tijdens het schrijven had ik mijn inmiddels best grote verzameling boekjes, aantekeningen en boekselboeken om me heen liggen, die niet alleen het verhaal van boekselen vertelden, maar die ook vertelden hoe het is om in therapie te zijn.

Je zou er bijna een boek over kunnen schrijven, ware het niet dat daar ‘geen markt’ voor is. Dat hoorde ik van een uitgeefster, die ik toevallig sprak door mijn werk als marketingtrainer. Persoonlijke belevenissen zijn interessant voor jezelf en een kleine kring van vrienden en bekenden, maar niet voor het grote publiek, tenzij je een BN-er bent of een grote ramp of sensationele gebeurtenis hebt overleefd.

Alsof je meekijkt in de spreekkamer van de therapeut

Maar toen mijn therapeut (of moet ik ex-therapeut zeggen?) ervan hoorde, zei hij dat hij dat boek wel sámen met mij zou willen schrijven. En dat veranderde de zaak. Want nu lag de focus niet op mijn persoonlijke verhaal, maar op de wekelijkse gesprekken in de praktijk in Schoonhoven. Hoe was het voor mij om met een onbekende te gaan praten? Wat gebeurde er in die gesprekken? En hoe werkten die gesprekken door in de rest van de week? En dan is er nog het verhaal van de therapeut: hoe is het om therapie te geven? Waarom kiest hij ervoor om bepaalde dingen wel en niet te zeggen of vragen? Hoe komt het dat therapie werkt? En wat doe je als er iets mis gaat?

Er is niet veel literatuur bekend waarin zowel cliënt als therapeut dat proces beschrijven. In 2019 verscheen ‘Misschien moet je eens met iemand praten?’ door Lori Gottlieb. Zij is een therapeut die zelf ook in therapie ging en dus beide kanten van het proces heeft beleefd. Gaaf boek! Maar wel Amerikaans, spelend in kringen van televisiepersoonlijkheden. Niet echt herkenbaar voor een gewone Hollandse rijtjeshuisbewoonster.

En dan hebben we natuurlijk nog het wereldberoemde ‘In Therapie’ door Ginny Elkin en Irvin D. Yalom, dat dateert uit 1974. Oftewel: hoog tijd voor een moderne versie!

Een boek schrijven is een proces van jaren

Het eerste gesprek over ons gezamenlijke boek voerden we eind 2019, oftewel 2 jaar geleden. Afgelopen voorjaar had ons manuscript dan eindelijk een vorm gekregen die we geschikt vonden om uitgeverijen mee te benaderen. We selecteerden en benaderden er acht, die alle acht al boeken hebben uitgegeven waar ons boek bij zou passen. In mei gingen de manuscripten de deur uit; in juli hadden we zes afwijzingen binnen. Twee uitgeverijen hebben helemaal niet gereageerd.

In september besloten we om opnieuw een paar uitgeverijen te benaderen. Na een bericht op social media kreeg ik van drie bekenden een tip, en dat bleken drie waardevolle tips. Want ze hebben alle drie belangstelling! Dus nu zitten we in de fase van het voeren van gesprekken. Welke uitgeverij kan ons het beste begeleiden qua redactie en marketing? Welke uitgever geeft ons de grootste kans om in alle boekhandels terecht te komen en zo veel mogelijk mensen te bereiken? En bij wie voelt het gewoon heel goed? Superleuk dat het eindelijk concreet gaat worden! Als alles loopt zoals we hopen en verwachten (en de drukkers weer aan papier kunnen komen), kan ons boek in het najaar van 2022 verschijnen.

PS: Je kunt het boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?nu rechtstreeks bestellen bij de auteur. Het wordt verzonden vanaf eind september 2022.

Volg ons ook op Instagram: https://www.instagram.com/denkjedatjemijkunthelpen/ 

en op Facebook: https://www.facebook.com/denkjedatjemijkunthelpen

Meer boeken van Loes Vork

Bekijk het boek ‘Uitgelezen’ over de creatieve techniek boekselen 

Bekijk het miniboekje Hart, 9 DIY’s van boekselen

Bekijk het miniboekje Kerst, 12 DIY’s van boekselen

 

Verrassing! Wij komen voor een workshop!

Ik moet een tekst schrijven voor een klant. Best een lastige want het is de bedoeling dat ik een nogal zakelijk geheel van 27 pagina’s omzet naar een motiverende samenvatting van 2 pagina’s. Dus ik vertoon wat uitstelgedrag. Ga even koffie zetten. En bedenk opeens dat het wel erg leuk zou zijn om een blog voor boekselen te schrijven. Vandaar. Een persoonlijk verhaal dit keer.

Lege agenda

Soms heb ik een weekend helemaal zonder afspraken. Heerlijk, niks aan je hoofd, geen tijden om rekening mee te houden. Op zaterdag werd voorspeld dat het vanaf een uur of drie zou gaan regenen. Dus we besloten een flinke fietstocht te maken die ons rond drie uur weer naar huis zou voeren.

Inderdaad begon het ’s middags te regenen, maar dan om twee uur. Dus we waren doorweekt toen we een uur later de straat in reden met tachtig kilometer op de teller. Ik wilde ook nog bloemen halen ‘om de hoek’ en besloot om dat meteen te doen, want eenmaal thuis op de bank zou ik daar vast geen zin meer in hebben.

Toen ik kwart over drie drijfnat, met bloemen, de achterdeur opende, stond Martin me lachend op te wachten: ‘Verrassing! Er zitten binnen vier dames voor een workshop!’.

workshop boekselen als verrassingVerrassing!

Inderdaad, een complete verrassing! Maar wat gek, mijn workshops beginnen nooit om drie uur. Er ging me geen enkel belletje rinkelen. Ik moest dan ook aan mijn bezoekers zelf vragen wat we hadden afgesproken. Toch echt een workshop boekselen, om 3 uur, aan vier zussen.

Oké, gaan we doen!

Hoe loopt dit af?

We hebben achteraf zo moeten lachten om hoe Martin op zijn beurt werd overvallen door het gezelschap. Toen hij thuis kwam, ook via de achterdeur, trof hij op het stoepje voor de voordeur dus vier dames aan, op een kluitje schuilend onder het afdakje. Of hij van boekselen had gehoord? Jazeker, daar was hij mee bekend. Gastvrij liet hij iedereen binnen en zette alvast een pot thee. ‘Het is voor mij ook spannend hoe dit af gaat lopen, maar dan hebben jullie in ieder geval een kopje thee en een goed verhaal!’

Ik friste mezelf supersnel op en met een half uurtje vertraging kon ik starten met de workshop. Gelukkig weet ik alles over boekselen en staan de benodigde materialen voor het grijpen. Zo kwam ik erachter dat ik ook een workshop kan geven zonder een uur voorbereiding. Pas na een uur of twee begon ik vage herinneringen te krijgen aan het contact dat ik met de organiserende zus had gehad. Geen idee waarom de workshop niet in mijn agenda terecht kwam, maar ik zal hem niet snel meer vergeten!

Boekselen met Herman de Man: inspiratie opdoen bij een ingewikkelde en talentvolle schrijver

Boekselen met Herman de Man

Boekselen met Herman de ManDe afgelopen weken richtte ik mijn aandacht op Herman de Man, omdat ik binnenkort workshops Boekselen ga geven tijdens de Herman de Man maand. Ik lees in zijn werk en zoek informatie over zijn leven, op zoek naar ideeën voor boekselklusjes die daarbij aansluiten.

Herman de Man is vooral bekend door zijn streekromans die spelen in de Lopikerwaard en Krimpenerwaard. Omdat ik zelf ook in dat gebied woon en ben opgegroeid, kwam ik zijn naam regelmatig tegen. Ik weet nog dat de opnames van de Tv-serie voor Het Wassende Water (1989) een spannende gebeurtenis waren, waar iedereen het over had. Toch wist ik maar weinig over de schrijver. En hoewel ik een Herman de Man omnibus in de kast heb staan die nog van mijn oma is geweest, had ik zijn werk nog nooit gelezen, zelfs niet tijdens mijn studie Nederlands.

Mijn eerste pagina’s in Het Wassende Water waren een verrassing. Eerlijk gezegd had ik een moeilijk toegankelijke tekst verwacht, over onderwerpen die ver van me af staan, op zijn minst in tijd. En ja, het lezen was inderdaad even wennen, totdat ik de tekst als het ware ging voorlezen, maar dan in mijn hoofd. Ik kwam daardoor in het ritme waarin de zinnen waren opgebouwd en door de woorden voor mezelf uit te spreken, begreep ik veel beter wat er stond.

Hoewel Herman de Man in zijn tijd het verwijt kreeg dat hij maar ‘een verteller’ was, is dat nu juist wat me aanspreekt in zijn boeken. Het is alsof je naar iemand luistert die er zelf echt bij was, en daardoor ben je er zelf ook als het ware bij. Zijn beschrijvingen heten plastisch te zijn, oftewel beeldend, beschrijvend, wat ook vaak negatief wordt opgevat (als in: ‘je hebt je wel erg plastisch uitgedrukt’). Maar daardoor zie je het echt vóór je, wat fijn is als je zou willen tekenen bij de tekst. En als het om emoties gaat kun je je goed invoelen. Het past prima bij de tijd waarin we nu leven en de toenemende belangstelling voor ‘storytelling’ en authentieke, levensechte verhalen.

Ik ga in deze blog natuurlijk niet verklappen hoe ik het leven en werk van Herman de Man heb vertaald in creatieve opdrachten om te boekselen. Als je dat wilt weten kun je je aanmelden voor de workshop die ik geef: in juli 2021 1x live en 1x online (zie de linkjes hieronder). Op verzoek kan ik de workshop uiteraard vaker geven.

Wat ik wel kan zeggen is dat Herman de Man een gecompliceerde persoonlijkheid was met een turbulent leven en interessant werk, dat volop aanknopingspunten biedt om te boekselen. We gaan boekselen op basis van zijn eigen teksten. Misschien heb je zelf een boek van Herman de Man dat je wilt ‘verboekselen’, maar ik zorg tijdens de workshop ook voor kopieën waar je op en mee kunt werken. Want een gesigneerde eerste druk kun je beter maar intact laten…

Tijdens de workshop ‘Boekselen met Herman de Man’ vertel ik steeds korte stukjes over het leven en/of werk van Herman de Man, waarna een boekselopdracht volgt die daarbij aansluit. Die maak je terplekke gedurende ongeveer 20 minuten, waarna we naar het volgende deel gaan. Na afloop heb je dus meerdere boeksels gemaakt in verschillende thema’s en met verschillende technieken, en weet je meer over Herman de Man. Bovendien heb je nog extra ideeën gekregen waarmee je zelf verder kunt boekselen. Na de workshop ontvang je een hand-out met alle beschrijvingen en voorbeelden.

Laagdrempelig kennis maken met Boekselen kan ook: Zondag 18 juli ben ik met boekselen een van de vele (inloop-)activiteiten tijdens de Herman de Man fietsroutes. Je vindt me tussen 12 en 16 uur op het erf van de familie Groothuis, Oost Vlisterdijk 42 te Vlist.

Doe mee met de Challenge Boekselen met Herman de Man

Workshop Boekselen met Herman de Man in Montfoort op donderdag 22 juli 10-12 uur

Online workshop Boekselen met Herman de Man op maandag 26 juli 19-21 uur

Op zoek naar meer inspiratie? In het boek Uitgelezen beschrijft Loes Vork stap voor stap hoe je een uitgelezen boek verandert in je eigen creatieve speeltuin, ook als je niet creatief bent. 

Mini gevondenwoordenboekje vol geknipte koppen

Boekselen is een van de vele vormen die ‘found poetry’ kan aannemen. Koppen knippen of scheuren is ook een manier om van bestaande teksten iets nieuws te maken. Toen ik eind 2020 een klein, handgebonden boekje cadeau kreeg (7,5 centimeter vierkant) besloot ik om dat te gebruiken voor korte teksten: gevonden, geknipt, gescheurd en samengesteld tot zinnen die over mijzelf gaan.

In deze video kun je in 10 minuten het complete boekje lezen. Krijg je er ook zin van? Onder de video vind je een beschrijving. Misschien heb je ook nog ergens zo’n leuk boekje liggen!

Zelf koppen knippen

  • Neem een krant, tijdschrift of folder
  • Knip alle koppen en grotere teksten uit
  • Spreid ze uit om je heen en kijk of er iets bij zit dat je aanspreekt – niet niezen 😉
  • Neem de vrijheid om hele zinnen te gebruiken, maar ook delen van zinnen en delen van woorden. Ook kun je losse letters inzetten om te kunnen maken wat je wilt
  • Schuif met de woorden tot je leuke of passende zinnen hebt, en bepaal de vorm waarin je ze op wilt lijmen
  • Lijm ze  in een boekje of op losse vellen papier / karton of op mooie afbeeldingen. Ik gebruik er boekbinderslijm voor.