Soms maak ik boeksels die veel aandacht en tijd vragen, soms maak ik boeksels die heel snel klaar zijn. Het mooie is dat je in beide gevallen evengoed woorden en zinnen kunt vinden die op dat moment precies voor je passen. Hoeveel werk je maakt van de pagina eromheen maakt niet uit!
Hierdoor is boekselen ook een heel fijne techniek in tijden dat je weinig energie of inspiratie hebt. Het enige wat je hoeft te doen is je boek openslaan en 1 woord of desnoods 2 woorden zoeken waar je wat mee hebt. Zet er een lijntje omheen. Klaar. Krijg je per ongeluk toch ideeën om verder te gaan dan is dat prima. En anders kan de pagina gewoon zo blijven. Wie weet heb je later nog eens fut om ermee verder te gaan.
Weer waardeloos
Ik weet nog precies wanneer ik dit boeksel maakte. Ik had me een poosje prima gevoeld, en toen opeens gebeurde er iets waardoor mijn energie en zelfvertrouwen weer helemaal beneden peil raakten. ‘Weer waardeloos.’ Alleen die twee woorden vertellen al het verhaal van die dag. Ik had nog een rolletje lelijk gedecoreerd plastic tape liggen, dus dat paste er mooi bij.
Tijdens het afplakken van de tekst rondom ‘weer waardeloos’ ontdekte ik per ongeluk toch nog wat aanvullende woorden, en zo ontstond dit uitgebreidere boeksel. Ik was blij met de laatste zin, die toch een beetje hoop bevat. ‘Je kunt je bijna niet voorstellen dat er liefde of respect genegenheid is.’ Ja, hoopvol, want ‘bijna niet’ is ‘een beetje wel’!
Boekselen is naar jezelf kijken
Ik laat in mijn boeksels en journalpagina’s stukjes van mezelf zien. In mijn workshops laten de deelnemers ook stukjes van zichzelf zien, voor zover ze dat willen. Ik houd daarvan. Er ontstaat een gevoel van verbinding. Boekselen gaat verder dan alleen maar iets leuks maken. Je kijkt naar jezelf, je praat als het ware met jezelf via het boek. In mijn boek ‘Uitgelezen’ heb ik daarom ook wat persoonlijke verhalen opgenomen die dit effect illustreren.
Is het spannend om open te zijn?
In het boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ gaat de openheid nog een stapje verder, omdat ik daarin samen met mijn psycholoog het proces beschrijf van bijna drie jaar psychotherapie. De vraag die nu het meest aan mij wordt gesteld is of ik het spannend vind om met zo’n persoonlijk verhaal naar buiten te treden. Als je daarover meer wil lezen, bezoek dan de site van het boek.