Best veel lopende projecten, op het moment. Behalve mijn communicatiewerk en het ‘gewone leven’ (Nee zeg, alweer boodschappen te doen, eten te koken…) en natuurlijk het werk aan het boek ‘Denk je dat je mij kunt helpen?’ dat in september verschijnt, werk ik aan verschillende creatieve projecten. Onder meer:
- Boekselen in Verspreide Opstellen, Jan Ligthart
- Journalen in Kunst in beeld, de negentiende eeuw, Elsevier, onder meer geïnspireerd door Messy May (Caylee Grey)
- Vogelen in Bird, voorheen Birk, Jaap Robben, onder meer aan de hand van de opdrachtenpost van Sanne Bloem
- Stempels en linosnedes maken
- Opzet voor een boek met therapie-ondersteunende creativiteit
Als je je afvraagt: waar is ze toch allemaal in en mee bezig… dat vraag ik mezelf ook wel eens af!
Meestal gebeurt er van alles tegelijk bij mij. Ik zie er kennelijk nogal rustig uit, maar van binnen is het zelden rustig.
Extra extra druk wordt het in tijden dat ik eigenlijk ergens anders mee zit. Dat zou je vermijden of uitstellen kunnen noemen, maar waarschijnlijk is het net zo goed zelfzorg. Want door het journalen kom ik er uiteindelijk wel achter wat er speelt en wat ik te doen heb.
Al die creativiteit is graven, onderzoeken, verwerken, nadenken, koesteren, liefhebben, loslaten. En meer.
Voorbeeldje
Voor mijn verjaardag kreeg ik een plant die in mooi papier was verpakt. Aan de ene kant groen, aan de andere kant bruin. Van dat papier heb ik een mini uitklapboekje gemaakt dat precies past in het altered boekje ‘Bird’. Op die manier kan ik terug denken aan dat cadeautje van mijn lief.
Dat boekje moet natuurlijk gevuld worden. Dat is een proces wat soms wekend duurt. Op 1 dag kan ik meerdere dingen maken, daarna kan het weer een poosje stil liggen. Het project ligt in ieder geval wel in mijn buurt, op mijn bureau. Mijn bureau ligt heel vol en niezen is niet handig, omdat er ook veel uitgeknipte woorden bij zijn.
Droomvogel
Een van die woorden komt op de voorkant van het uitklapboekje: Droomvogel. Fijne klank en uitnodigend om zelf ook te dromen, om je gedachten te laten vliegen.
In het tijdschrift van de Vogelbescherming heb ik gezocht naar soorten vogels. Van die geknipte woorden maak ik een collage.
Halve vogel
Ook stel ik de vraag: hoeveel soorten zijn er? Daarachter een stuk van een vleugel, wat me op het idee brengt om er ‘halve vogel’ bij te zetten. Dat is ook een vogelsoort. In ieder geval een soort vogel. Absoluut een vogel, ook al is het maar half. Half is dus ook goed, kennelijk.
Ernaast een collagevogel. Het is een combinatie van twee afbeeldingen, die zo goed op elkaar passen dat je niet eens ziet dat het een collage is. Het doel van die collage was om losjes te werken, maar sommige rommelige technieken worden bij mij alsnog netjes. Ook weer een zelfreflectiemomentje 😉
Stapvogel
Dan een vogel die een stap zet. Ik heb zelf ook een stap te zetten. Sommige stappen neem ik moeiteloos, maar deze vind ik lastig. Waarom? Ik moet denken aan de eerste landing op de maan: ‘Een kleine stap voor een mens, een grote stap voor de mensheid’. A small step… Maar wat in principe een klein stapje is, is voor een vogel misschien toch best wel lastig, aangezien die beter kan vliegen. Toch neemt deze vogel duidelijk een flinke stap. Ik kan moed verzamelen om hetzelfde te doen.
Dansvogels
Kijk nou, daar ligt een foto van twee stappende vogels. Ziet er heel gemakkelijk uit, alsof ze dansen. A two-step. Samen stappen, samenwerken… de kwestie die me nu zo in beslag neemt, is ook een samenwerking. Het is een samenwerking die op één vlak helemaal gemakkelijk verloopt. maar die me op een ander vlak hindert. Ik weet niet hoe ik het aan moet pakken.
Wachtvogels
De volgende vogel-afbeelding die ik vind, is van drie uilen op een tak. Onbeweeglijk en stil. Op de radio het liedje ‘The man who can’t be moved’ van The Script. Vind ik altijd zo fijn om mee te zingen. I’m not moving, I’m not moving… Heerlijk, die onverzettelijkheid. Bij jezelf blijven. Hakken in het zand. Dat wil ik ook. Dus de 3 uilen worden Three who can’t be moved. Is dat correct Engels? Ik hoop het maar. We blijven met z’n drietjes zitten in onze boom, three klinkt hetzelfde als tree.
Wat wil ik bereiken door niet te bewegen? Moet er iets of iemand bij mij terug komen? Haha ja, dat zou ik wel willen, maar dat gaat niet gebeuren. Het liedje (en de videoclip) speelt natuurlijk ook met overdrijving. Je weet best dat je verder moet, maar je wil niet. Dus waarom niet letterlijk op de straathoek blijven zitten, iedereen moet met een boog om je heen lopen, want wie weet komt de ander terug!
Fuzzy-cut
In mijn andere altered book maak ik werk naar aanleiding van Messy May. Daar wordt gesproken van fuzzy-cut, ik denk dat ze bedoelen dat je snel en slordig mag knippen of snijden. Net als bij de vogelcollage wordt het bij mij desondanks netjes en precies. Het woord fuzzy doet me trouwens denken aan een nummer van Grant Lee Buffalo, met net zulke lekkere hoge uithalen als ‘The man who can’t be moved’.
(Kun je me nog volgen?)
In dat nummer ‘Fuzzy’ zit het fragment Faith to replace the fear. Die komt in mijn journal terecht, met een fel oranje vogel, die te groot is voor Bird maar die hier goed past, ook qua kleur. Heb ik op die pagina toch iets dat een beetje fuzzy is.
En… zie je wat er is gebeurd? Ik heb mezelf een antwoord gegeven! Faith to replace the fear. Ik mag vertrouwen hebben, in plaats van angstig zijn. Ik mag mijn mening geven, ik mag mezelf uitspreken, en dat mag zelfs op een (voor mij) rommelige manier, en ik mag erop vertrouwen dat het goed komt.
Jezelf onderzoeken, ondersteunen en ontwikkelen
Gelijktijdig werk ik in Verspreide Opstellen van Jan Ligthart. waarin dit boeksel ontstaat op pagina 25. Het vat perfect samen wat boekselen (en journalen) voor mij is: niet alleen iets moois maken, maar ook jezelf onderzoeken, ondersteunen en ontwikkelen.
Ik ben benieuwd of dat bij jou ook zo werkt!
Nieuwsgierigheid gewekt
De waarheid
Het verborgene
Onderzoeken
Ontsluieren
Wegschuiven van gordijntjes